Βγενόπουλος - Τζίγγερ σημειώσατε Χ

Χαμός... Ρε τι γίνεται... Εκεί που λες ότι δεν έχει δουλειά και δεν γίνονται μεταγραφές. Να από την μια ο Κόκκαλης πουλάει, να από την άλλοι οι πολυμετοχικοί τρώγονται σαν τα μικρά παιδιά.

Ωραία πράγματα... Πάντως από την όλη ιστορία ένα είναι το συμπέρασμα. Ο καθένας από την πλευρά του κάνει ότι είναι δυνατόν για να παίξει το “παιχνίδι του”.

Ο Βγενόπουλος με εκφράσεις λαϊκές και μια υποτιθέμενη αφέλεια (πχ “ναι ναι μιλάω συνέχεια και όλο αλλάζω. Από την αγάπη μου για την ομάδα”), πράγματα αστεία δηλαδή.

Ο Τζίγγερ με την γνωστή του στάση όλα αυτά τα χρόνια (“δεν πουλάω, αλλά σας έχω στην πρίζα”). Και ο Πατέρας με τις τουλούμπες του....

Άκρη δεν βγαίνει πάντως και όπως είπε ο Γιαννακόπουλος, πολλοί κόκορες σε ένα κοτέτσι δεν χωράνε. Άντε 2-3 το πολύ, παραπάνω όχι. Ο Βγενό λέει θέλω μεν τον Παναθηναϊκό, αλλά να ρωτήσω την ομάδα επιχειρηματιών που έχω πίσω μου, για να δούμε πόσα θα βάλουν.

Και αν την κάνουν όπως οι άλλοι στην ΑΕΚ, τι γίνεται; Ρωτάω εγώ... Όπως και να έχει, το παιχνίδι μόλις άρχισε και θα δούμε και άλλα ξεκατινιάσματα στο μέλλον.

Δεν υπάρχει σάλιο

Τα πράγματα τουλάχιστον στο ποδόσφαιρο (αλλά και στο μπάσκετ) μόνο θετικά δεν είναι. Βλέπουμε δηλαδή ομάδες που κάτι πήγαν να κάνουν τα προηγούμενα δυο χρόνια, να μην μπορούν να ανταποκριθούν ούτε στα βασικά.

Αρχικά ο ΠΑΟΚ. Ψάχνουν δεξιά-αριστερά στην πιάτσα, μπας και πουλήσουν τους Μουσλόμοβιτς και Κοντρέρας και σωθούν. Όμως ποιος να τους πάρει; Και οι άλλοι στην γύρα έχουν βγει μπας και σπρώξουν κανένα παίκτη.

Τα ίδια και στον Άρη. Έφυγε ο παιχταράς Αράνο γιατί λέει δεν έκανε στον Κούπερ. Όπως δεν κάνει και ο Ναφτί και και ο Γκαρσία και ο Φερνάντες.Το ότι έπαιξε καλή μπάλα ο Άρης με αυτούς πέρυσι το ξεχάσαμε ήδη.

Στην ΑΕΚ; ακόμα πιο αστεία πράγματα. "Θα πάρουμε παίκτες εκεί που πονάμε, άσχετα αν θα φύγουν κάποιοι", είχαν πει στην διοίκηση. Τα είδαμε τα αποτελέσματα... Εδώ μέχρι και τον Ντιόπ πάει να τους φάει ο Ολυμπιακός. Ο οποίος δεν ξέρω πραγματικά γιατί έχουν τρελαθεί όλοι μαζί του. Ο Σάκης Πρίττας της Πρέμιερ Λιγκ ήτανε.

Τα λεφτά...

ΠΑΟ και ΟΣΦΠ κάτι έχουν στο παντελόνι, όμως απ' ότι φαίνεται στα σκουπίδια θα πάει. Ο Μαρινάκης έχει μπλέξει με μάνατζερ και έχει πάρει κάτι περίεργους παίκτες που δεν τους ήθελαν στις ομάδες τους, γιατί ήταν "παλιόπαιδα".

Ο Τζίγγερ παλεύει με την αμπαλοσύνη και τον Βγενόπουλο... Να δούμε τι θα γίνει στο τέλος...

Πάντως ένα είναι το σίγουρο. Φέτος θα δούμε έναν φτωχό πρωτάθλημα, όχι όμως και κακό από άποψη θεάματος... Ας ελπίσουμε ότι θα βγουν κάποιοι παίκτες, για να έχουμε κάτι να περιμένουμε.

Στην μπάλα υπάρχουν οι μικρές ομάδες και οι μικρές. Οι λούζερ και οι νικητές. Πάρτε παράδειγμα τον Παναθηναϊκό. Μεγάλη ομάδα, αλλά λούζερ...

Για να μπορέσει να ξεπεράσει ψυχολογικά τον τίτλο του λούζερ, έπρεπε να ξοδέψει πάνω από 40 εκ. Ευρώ για μεταγραφές, να βρει έναν αντίπαλο "πεθαμένο", αλλά και πάλι παραλίγο να χύσει την καρδάρα με το γάλα.

Τελικά άντεξε και τώρα θα φανεί αν θα μπορέσει να κάνει μια δική του "δυναστεία".

Έτσι και στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Υπάρχει η Βραζιλία, η Ιταλία, η Γερμανία, η Αργεντινή και η Γαλλία. Μετά το χάος...

Μας τρέλαναν με τις ομάδες από την Λατινική Αμερική και την "μπαλάρα" που παίζουν. Γελάει ο κόσμος... Μόλις το επίπεδο ανέβηκε λίγο, γέλασε και ο κάθε πικραμένος. Ακόμα και η Ουρουγουάη ήταν για να την λυπάσαι.

Αλλά αυτό συμβαίνει ότι έχουμε γεμίσει από ειδικούς (της πλάκας), γκουρού, γνώστες και παντογνώστες. Που βλέπουν βίντεο στο youtube και 1-2 ματς και μετά μας το παίζουν ιστορίες.

Έτσι και στις εφημερίδες. Γι΄αυτό έχουν ξεβρακωθεί όλοι με τις μεταγραφές που γίνονται κάθε χρόνο...

Πολύ κουβάς...

Το στοίχημα είναι πολύ της μόδας τελευταία. Βλέπεις είναι και το ίντερνετ στην μέση. Στην αρχή υπήρχε μόνο ο ΟΠΑΠ με περιορισμένα στοιχήματα. Τώρα υπάρχουν ένα σορό εταιρίες με πολλές επιλογές και.. παγίδες (την έχω πατήσει εγώ και ξέρω).

Σε αυτό το Μουντιάλ λοιπόν, με το ίντερνετ να είναι σε όλα τα σπίτια και τις paysafe σε όλα τα περίπτερα, έγινε χαμός...

Όλοι έπεσαν πάνω στα φαβορί, έπεσαν πάνω στα όβερ (κάποια στιγμή θα έρθει δεν γίνεται έλεγαν όλοι) και το αποτέλεσμα ήταν να πλουτίσουν οι εταιρίες.

Το κακό είναι ότι όπως στην ζωή έτσι και στο στοίχημα όλα έχουν να κάνουν με την πρώτη εντύπωση. Π.χ. Γνωρίζεις μια γκόμενα. Άμα από την αρχή που την γνώρισες είναι πουτανάκι, πουτανάκι θα μείνει μια ζωή.

Έτσι και στα τουρνουά, άμα από την αρχή είναι μάπα, ε μέχρι το τέλος μάπα θα μείνει. Οι ομάδες από την αρχή μέχρι το τέλος των ομίλων έδειξαν πως πάνε για λίγα γκολ και πολύ άμυνα.

Ο κόσμος όμως έμπλεξε με τους "ειδικούς", τους "γκουρού-μπουρού", τους "δάσκαλους" κτλπ. Το στοίχημα είναι έμπνευση, λογική και καμία "περίεργη" πληροφορία. Όλα τα άλλα είναι για τους "ειδικούς"...

Ο ένας δεν πουλά ο άλλος δεν αγοράζει

Το έχουν έθιμο στον Παναθηναϊκό φαίνεται μια φορά το 2-3μηνο να τρώγονται, δεν εξηγείται αλλιώς η ιστορία του Βγενόπουλου με τον Βαρδινογιάννη. Δεν εξηγείται γιατί έχουν καταλάβει όλοι ότι ο ένας μεν πουλάει και ο άλλος δεν θέλει να αγοράσει.

Μάδησε την μαργαρίτα

Ο Mr. MIG εδώ και δυο χρόνια δεν έχει καταφέρει να πείσει πως έχει ένα σταθερό πλάνο, αφού αρχικά έλεγε ότι δεν τον ενδιαφέρει να αποκτήσει την ΠΑΕ, μετά έβγαλε ανακοίνωση πως την θέλει, στη συνέχεια είπε ότι αποσύρομαι, μετά την αγοράζω και την Πέμπτη ξανα αποσύρθηκε.

Ασόβαρα πράγματα δηλαδή. Στα μάτια του ο Βγενόπουλος έχει πέσει. Πλέον φτάνει στα όρια του Νίκου Αλέφαντου. Θες κύριε την ομάδα; Κάνε μια συγκεκριμένη πρόταση σε συγκεκριμένο πρόσωπο. Τώρα να βγαίνεις κάθε τόσο στα ΜΜΕ και να δημοσιοποιείς προτάσεις, δεν ξέρω...

Βέβαια και ο Τζίγγερ από την πλευρά του έχει καταλάβει ότι έχει το πάνω χέρι, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, και παίζει το δικό του παιχνίδι.

Πουλάει, αλλά στην ουσία δεν πουλάει. Δεν μπορείς να δώσεις 60-70 εκ. Ευρώ μέσα σε δυο ημέρες χωρίς να τσεκάρεις κάποια πράγματα από μόνος του πρώτα. Δηλαδή ο ίδιος θα αγόραζε μια εταιρία μέσα σε αυτό το διάστημα; όχι βέβαια.

Όπως και να έχει, το θέμα είναι ότι μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και μια ομάδα που έχει ανάγκη από μεταγραφές. Θα τα πούμε και για αυτές όμως...

Βγενόπουλος - Μπαινόπουλος

Στην ζωή υπάρχουν σχεδόν πάντα δυο κατηγορίες. Το μαύρο και το άσπρο, το καλό και το κακό, το όμορφο και το άσχημο, το έξυπνο και το χαζό. Υπάρχουν επίσης αυτοί που χωρίζουν τα πάντα σε δυο κατηγορίες και άλλοι που πιστεύουν ότι έχουν περισσότερες επιλογές.

Eτσι και στο ποδόσφαιρο υπάρχουν δυο λογικές. Εμείς θα προσπαθήσουμε να τις αναλύσουμε και να τις υπερασπιστούμε και τις δυο, όπως το ίδιο φανατικά θα κάνουμε για τις ομάδες μας.

Λογική 1: Και τι με νοιάζει εμένα; Εγώ πλερώνω;

28 χρόνια η οικογένεια Βαρδινογιάννη στον Παναθηναϊκό έδωσε ότι ήταν να δώσει, μας γέμισε με χαρές και πίκρες. Τα τελευταία χρόνια όμως φαίνεται πως στέρεψε από όρεξη για να επενδύσει στην ομάδα.

Άρα τι με νοιάζει εμένα αν αυτός που έχει τις μετοχές λέγεται Βγενόπουλος, Βαρδινογιάννης, Γιαννακόπουλος, Πατέρας; Εγώ θέλω έναν πρόεδρο λεφτά, να μου φέρνει παιχταράδες να πηγαίνω στο γήπεδο και να φεύγω με ψηλά το κεφάλι.

Τώρα τα οικονομικά δεν με ενδιαφέρουν. Σάμπως από την τσέπη μου θα τα πληρώσω; Εγώ μπαλίτσα θέλω να βλέπω, δεν αντέχω άλλο την μιζέρια και να μετράω τα κουκιά ένα ένα. Το κάνω και σπίτι μου, μου φτάνει.

Λογική 2: Προσέχω για να έχω

ΟΚ ρε φίλε και εμένα μου αρέσουν οι παιχταράδες και τα μεγάλα ονόματα, αλλά όπως και να το κάνουμε δεν θέλω να φτάσω στο σημείο του Ηρακλής, της ΑΕΚ, του Πανιώνιος κτλπ.. Δεν θέλω να παρακαλάω τον κάθε πολιτικό να με βάλει στο τάδε νομοσχέδιο μπας και την γλιτώσω.

28 χρόνια μπορεί η οικογένεια Βαρδινογιάννη να είχε καβούρια στις τσέπες, αλλά στο θέμα οφειλών ήταν πάντα εντάξει. Και στην τελική βλέπεις τι γίνεται στην Ευρώπη. Μπορεί για 2-3 χρόνια να έχουμε παιχταράδες, αλλά μετά από λίγο καιρό να χρωστάμε τα κέρατα μας και ο λεφτάς να βαρεθεί να πληρώνει. Τι κάνουμε τότε;

Δικό σας...

Επιλογές μπορεί να υπάρχουν μόνο δυο, αλλά οι άνθρωποι που τις υποστηρίζουν είναι πολλοί. Εγώ θέση δεν θα πάρω. Όμως σίγουρα με ένα από τα δυο συμφωνώ; Εσείς;